ഒന്ന്
തിന്നു തീര്ത്ത
ഉത്തരക്കടലാസുകള്
പുനര്മൂല്യനിര്ണയത്തിനു
വേണ്ടി തിരിച്ചു
ചോദിക്കുമെന്ന
ഭയത്താല്
നാളെ മുതല്
സര്വ്വകലാശാലാ
വളപ്പില്
പശുക്കള്
അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞു
നടക്കില്ല
രണ്ട്
അര്ജെന്റ് കേസുകള്
പോലും
വര്ഷങ്ങള് കൊണ്ട്
പരിഹാരമാക്കുന്ന
ഉറക്ക കലണ്ടര്
കണ്ടു ഭയന്നാണത്രേ
സര്ട്ടിഫിക്കറ്റ്
സെക്ഷനിലെ
കൂറകള്
ജനിക്കാതെ
മരിച്ചവരായത്
മൂന്ന്
ചോണനുറുമ്പുകള്
കാന്റീനിലെ
സഹവാസം
മാറ്റിയത്
വി സി
അനധികൃതമായി
അണ്ടിപ്പരിപ്പ്
തിന്നുന്നുണ്ടെന്ന
സഹജീവനക്കാരുടെ
ചുമരെഴുത്ത്
കണ്ടു ഭയന്ന്
നാല്
വി സി എന്നും
വിസി തന്നെ
9 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
ഒരോന്നിനും തലക്കെട്ട് വെക്കണമായിരുന്നു...എന്റെ ചെറിയ അഭിപ്രായം മാത്രം.പിന്നെ ഹെഡ്ഡര് ലോഗോ ചെറുതാക്കിയാല് കാണാന് ഭംഗി ഉണ്ടാകും...ആശംസകള്
മൂര്ച്ചയുള്ള ശരം.
തലോടല് ആണെന്ന് തോന്നാം.
ഓരോ ശരമൂര്ച്ചയെയും ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന ഔചിത്യം ഈ കവിതയ്ക്കുണ്ട്.
കാലികം,
നന്നായി പറഞ്ഞു
ആശംസകല്
ആരോട ഇത്ര ദേഷ്യം.. :) ഒന്നാമത്തെ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..
നാട്ടില് നല്ല ജോലിയുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്........
ഇതുപോലെ ബ്ലോഗെഴുതി പ്രിന്സിപ്പലിനെയും, സര്വകലാശാലയെയും, വിസിയെയും നാറ്റിക്കാമായിരുന്നു. :) കൊള്ളാം
അക്ഷരപ്രക്ഷാളനം കൊണ്ട് വായനക്കാരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ,വാക്ക് ശരങ്ങളാൽ കൊള്ളേണ്ടിടത്ത് എയ്യുന്ന,നല്ലൊരു കവിത..ചെമ്മനം ചാക്കോ സാറിന്റെ ‘ആളില്ലാ കസേരയും’ രക്തദൂഷ്യവും’ ഒക്കെ ഓർമ്മിക്കാൻ ഈ കവിത സഹായിച്ചൂ... “തിന്നു തീര്ത്ത്
ഉത്തരക്കടലാസുകള്
പുനര്മൂകല്യനിര്ണ്യത്തിനു
വേണ്ടി തിരിച്ചു
ചോദിക്കുമെന്ന
ഭയത്താല്
നാളെ മുതല്
സര്വ്വുകലാശാലാ
വളപ്പില്
പശുക്കള്
അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞു
നടക്കില്ല”......ചിരിപ്പിച്ചൂ,ചിന്തിപ്പിച്ചൂ...ബാക്കി ഇരിപ്പിടത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്...എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളൂം...
അല്പം നിസ്സഹായതയോടെ അമര്ഷം
കൊള്ളാം..നന്നായി
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ